Monthly Archives: April 2007

ไม่เคยคิดเคยฝันมาก่อนว่าช่วงนี้จะได้ชีพจรลงเท้า ดูละครเวทีเรื่อยไป อาทิตย์ก่อนไปดูแฮมเล็ตที่ ซูริค อาทิตย์นี้ไปดู พาร์ซิวัล ที่ไฟร์บวก เรื่องเเรกแม้จะเป็นของเช็คสเปียร์ แต่ไม่เท่าไหร่ คนสวิสเอามายำซะเละ จนคนภาษาอ่อนอย่างเราไม่ได้เนื้อหาอรรถรสอะไรเท่าไหร่ แต่มาเรื่องหลัง ที่โรงละคร "มาเรียนบาด" (คมมาก:-) โรงละครสำหรับฝึกหัดเยาวชน กลับอลังการงานสร้างและสร้างความประทับใจกับเรามาก สายตา ท่าทาง เสียงพูดสดๆ ของตัวละคร ความงามของบทพูด เพลงประกอบ ฉาก แสงสปอตไลท์ และ เนื้อเรื่อง ทั้งหมดล้วนเต็มเปี่ยมไปด้วยความสด และ ความเป็นกวี ที่ทั้งหมดได้ถูกแสดงต่อหน้าของเรา ห่างกันไม่เกินสามเมตร การได้ดูละครเวทีมันทำให้เรารู้สึกเหมือนกับว่าได้มองผ่านกล้องส่องทางไกล เข้าไปดู ไปศึกษา ไปหัวเราะ ไปร้องไห้ กับชีวิตเรื่องราวของคนอันซับซ้อน ที่เหมือนจะห่างไกล แต่ก็ใกล้ และชายขอบของแต่ละเรื่องเล่าก็กลับพร่าเลือน ทำให้เรื่องราวต่างๆคละเคล้า กันไป … Continue reading →

เพิ่งได้ข้อมูลการฆ่าหมู่มาของทั่วโลก ถ้าไม่นับสงครามที่อิรักอันบัดซบแล้ว การฆ่าหมู่พวกนี้ถือว่าจังไรที่สุด ข้อมูลที่ได้นี่ไม่นับที่อเมริกาที่ที่ฆ่ากันมากที่สุดแล้ว สองครั้งก่อนที่โชบอกคือของอีริค แฮร์ริส และ ดิแลน เคลโบลด์ สองนักเรียนมือสังหารแห่งมัธยมโคลัมไบน์ ที่เป็นแรงบันดาลใจ (จริงๆคงมีอะไรที่ซับซ้อนกว่านั้น) สังเกตดูว่ามันเกิดขึ้นบ่อยขึ้นๆ และกระจายไปทั่วโลกไม่นับ หัวดำ หัวทอง หรือว่า เป็นพวกเงาะ การแก้ปัญหามันคงไปไกลกว่าการถกเถียงกันเรื่องการครอบครองอาวุธปืน หรือว่า ความรุนแรงของเกมส์และภาพยนตร์   เหตุกราดยิงในโรงเรียนทั่วโลก ธันวาคม  1989  -แคนาดา-  มาร์ก  เลอไพน์  วัย  25 ปี บุกโรงเรียนโพลีเทคนิคในเมืองมอนทรีล สังหารผู้หญิง 14 คน มีผู้บาดเจ็บเป็นชาย 4 คน หญิง 8 คน แล้วปลิดชีพตัวเอง มีนาคม  … Continue reading →

วันก่อนได้เปิดเว็บไซต์ของพันทิพในหมวดศาสนา  พบข่าวหนึ่งน่าสนใจในประเด็น "บทบาทสงฆ์กับการเกื้อหนุนสังคมโลก" ฉันอ่านแล้วก็ชื่นใจ มันกระตุ้นให้ฉันได้คิด ให้ฉันได้ฝัน เพราะมันเป็นสิ่งที่คล้าย เป็นเค้าลางจางงๆของสิ่งที่ฉันอยากจะทำในใจลึกๆ เป็นความฝันที่ปรากฏรูป ถ้าหากว่าฉันมีความฝัน นั่นคงเป็นหนึ่งในความฝันของฉัน ดังนี้ "ขณะที่หลายจังหวัดประสบปัญหาเด็กไม่มีที่เรียน   อีกทั้งโรงเรียนหลายแห่งเรียกเก็บค่าแป๊ะเจี๊ยะ  และค่าเล่าเรียนแพง กลับมี "โรงเรียนวัด" ให้เรียนฟรีเกิดขึ้น แถมมีอุปกรณ์ทันสมัย และครูจบจากต่างประเทศ โดยเช้าวานนี้ (๔ เม.ย.) ผู้สื่อข่าวไปที่โรงเรียนพลูหลวงวิทยา หรือวัดโคกพลู ในเขต อ.เมืองตาก พบว่าบรรดาพ่อแม่ผู้ปกครองต่างพาบุตรหลานไปสมัครเข้าเรียน  ซึ่งโรงเรียนเปิดรับสมัครนักเรียนชาย-หญิงเข้าเรียนทุกชั้น ตั้งแต่ประถมศึกษาปีที่  ๑ ถึงมัธยมศึกษาปีที่ ๖ ในปีการศึกษา ๒๕๕๐ โดยรับสมัคร ๗๒๐ คน แต่แค่ช่วงเช้ามาสมัครกันกว่า ๑,๐๐๐ คน … Continue reading →

ชีวิตนี้มันแสนซับซ้อน วุ่นวาย สุข ทุกข์ มันจะมีทำไม ถ้ามีแล้วมันจะไปเพื่ออะไร ที่เราทำๆอยู่ ทำไปเพื่ออะไร คงไม่ต้องการคำตอบ เพราะ บางทีคำตอบมันล่องลอยแล้ว อยู่ในสายลม   ก็เพราะชีวิตมันมีความสุข เราจึงตามหา สิ่งต่างๆที่เคยมีอยู่เลยรวมเข้าหากัน หาความบริสุทธิ์ไม่ได้ แต่เพราะชีวิตมันไม่ได้มีแต่สุข เราจึงละทิ้งการตามหาความสุขนั้นไป ทุกอย่างจึงคลี่คลาย ค้นพบด้วยตนเอง   ปล ปีนี้สงกรานต์ ศุกร์สิบสาม นางสงกรานต์ปีนี้ ชื่อ "มโหธรเทวี" เธอกินเนื้อสัตว์สดๆเป็นอาหาร เล่นน้ำกันด้วยความระมัดระวังนะครับ   How many roads must a man walk downBefore you … Continue reading →

………………….. มืด ร้อนและเงียบ ผมนั่งอยู่ในรถยนต์ ซีดาน ในความเงียบที่เงียบกว่านั้นคือความรู้สึกของผม… นัดดา ซื้อของบางอย่างให้ผมในวันเกิด เธอบอก กำชับ อย่างหนักแน่น “อย่าแกะกล่องใบนี้จนกว่าฉันจะอายุครบ 23 ปี” …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………. ผมสงสัยเป็นอย่างมาก….ว่าของข้างในกล่องเป็นอะไร เคยเขย่าดู…มันมีช่องว่างข้างใน เสียงดัง ก่อกแกก ก่อกแกก อาจเป็นวัตถุที่มีความแข็ง เช่นแก้ว ไม้แผ่น หรือ พลาสติกแผ่นหนา น้ำหนักของมันมิใช่น้อยเลย กล่องนี้เป็นกล่องกระดาษ ขนาด คืบคูณคืบ มีกระดาษบางๆ ห่อกล่องนี้อีกที ลักษณะผิวมันเรียบ สีชมพูอ่อน มีลายเส้นเป็นตัวอักษรว่า Happy birthday ผมเป็นคนบื้อ อย่างนั้นเหรอ ที่ปล่อยให้ความสงสัยดำเนินต่อไป ที่จริงผมควรเปิดมันในวันที่ได้รับกล่องใบนี้จาก…นัดดา … Continue reading →