Monthly Archives: January 2007

"มงคลสูตร" เป็นสูตรที่แนะนำวิธีการดำเนินชีวิตที่เป็นมงคลสูงสุดอย่างชาวบ้าน จนถึงชีวิตที่เป็นมงคลสูงสุดอย่างพระสงฆ์ พระพุทธองค์ตรัสพระสูตรนี้แก่เทวดาผู้ทูลถามถึงสิ่งที่เป็นมงคล  สาเหตุมาจากการที่ประชาชนประชุมกันที่สภาเพื่อฟังกถาที่แสดงเรื่องราวต่างๆ โดยได้เชิญผู้มีความรู้ในแต่ละเรื่องมาแสดงตามวาระ เรื่องที่แสดงนั้นบางเรื่องต้องใช้เวลานานถึง ๔ เดือนจึงจบลงได้ วันหนึ่ง  ได้มีการหยิบยกเรื่องปัญหาเกี่ยวกับสิ่งที่เชื่อว่าเป็นมงคลสำหรับชีวิตขึ้นมาแสดง ณ  สภาแห่งนั้น ปัญหานี้ได้มีการถกเถียงกันอย่างกว้างขวางจนไม่สามารถหาข้อยุติได้   ต่างคนต่างก็มีเหตุผลสนับสนุนแนวความคิดของตน  ปัญหาดังกล่าวมิใช่เพียงถกเถียงกันในหมู่มนุษย์เท่านั้น   แต่ยังขยายวงถกเถียงกว้างออกไปจนถึงหมู่เทพทั้งหลาย ความวุ่นวายจึงเกิดขึ้นจากมนุษย์จนถึงสวรรค์ สิ่งที่คนสมัยพุทธกาลเชื่อกันว่าเป็นมงคลสูงสุดสำหรับชีวิตแยกออกเป็น ๓ กลุ่ม คือ ๑.กลุ่มที่ถือเอาสิ่งที่ตาเห็นว่าเป็นมงคล กลุ่มนี้ถูกเรียกว่า "ทิฏฐมังคลิกะ" กลุ่มนี้มีความเห็นว่าการได้เห็นสิ่งที่คนยอมรับกันอย่างกว้างขวางว่าดีนั่นเองเป็นมงคล สังคมมนุษย์ในยุคนั้นเห็นว่าสิ่งใดดี  การได้เห็นสิ่งนั้นถือว่าเป็นมงคล  เช่น  คนในยุคนั้นเห็นว่า   ตื่นนอนลุกขึ้นแต่เช้า  ได้เห็นนกนางแอ่นบินถลาเล่นลม  มะตูมสุกสีเหลืองสด  หญิงมีครรภ์  เด็กน้อยแต่งตัวสวยงามน่ารัก  น้ำเต็มตุ่ม  ปลาตะเพียนแดงสด ม้าอาชาไนย รถเทียมด้วยม้าอาชาไนย พ่อโค … Continue reading →

Now, I ain’t got nothing to be scared of, I ain’t got nothing to be scared of, I ain’t got nothing to be scared of, ‘cos I’m loving you.   I was born out of love. It’s the only way … Continue reading →